Poznański Portal Matematyczny

Wykłady popularnonaukowe

Wykład „Kółko i krzyżyk oraz inne gry kombinatoryczne.”

W ramach spotkań dla licealistów z wykładowcami z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dnia 24 października 2013 roku odbył się w Liceum św. Marii Magdaleny w Poznaniu wykład:

pt. „Kółko i krzyżyk oraz inne gry kombinatoryczne.”

wygłoszony przez dr Małgorzatę Bednarską – Bzdęgę

Streszczenie wykładu:

Opowiem o grach kombinatorycznych, niektórych bardziej znanych, jak kółko i krzyżyk, niektórych znanych mniej a wymyślonych przez matematyków. Większość z omawianych gier, mimo prostych zasad, jest zbyt skomplikowana, by można było łatwo znaleźć dobrą strategię, nawet jeśli do pracy zaprzęgniemy komputery o potężnej mocy obliczeniowej. Zaprezentuję kilka twierdzeń, dzięki którym matematyk potrafi powiedzieć, który gracz ma strategię wygrywającą (lub nieprzegrywającą) w omawianych grach, mimo że nie potrafi tej strategii wskazać.

Wykład „Hotel Hilberta czyli krótka opowieść o zbiorach nieskończonych.”

W ramach spotkań dla licealistów z wykładowcami z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dnia 22 stycznia 2014 roku odbędzie się w Liceum św. Marii Magdaleny w Poznaniu wykład:

pt. „Hotel Hilberta czyli krótka opowieść o zbiorach nieskończonych.”

wygłoszony przez prof. Witolda Wnuka.

Streszczenie wykładu:

Zbiory nieskończone mają wiele własności znacznie odbiegających od intuicyjnego i zdroworozsądkowego rozumienia świata (np. są równoliczne z niektórymi swoimi podzbiorami właściwymi, czyli mówiąc niezbyt ściśle, ale obrazowo, zbiór i podzbiór mają tę samą liczbę elementów). Świat zbiorów nieskończonych okazuje się być bardzo różnorodny w tym sensie, że istnieje nieskończenie wiele parami nierównolicznych zbiorów nieskończonych (fakt ten nie jest oczywisty, bo wprawdzie {1,2,3,,4,…}, {2,3,4,5,…}, {3,4,5,6,…} ,…,{k,k+1,k+2,…},… jest banalnym przykładem nieskończonej rodziny zbiorów nieskończonych, ale każde dwa elementy tej rodziny są równoliczne). Z drugiej strony niektóre zbiory niekończone są jednorodne, tj. każde dwa ich podzbiory nieskończone są równoliczne, inne mogą mieć zaledwie dwa rodzaje podzbiorów nieskończonych. Z teorią zbiorów związane są m.in. problem istnienia zbioru zawierającego wszystkie zbiory i słynna hipoteza continuum, o której historii i zaskakującym rozstrzygnięciu także będzie mowa jak również o hotelu Hilberta czyli najbardziej gościnnym na świecie, bo mogącym przyjąć nowego gościa nawet wtedy, gdy wszystkie pokoje są już zajęte.

Wykład „A tak właściwie, to o czym mówi matematyka?…”

W ramach spotkań dla licealistów z wykładowcami z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dnia 18 kwietnia 2013 roku odbył się w Liceum św. Marii Magdaleny w Poznaniu wykład:

pt. „A tak właściwie, to o czym mówi matematyka?…”

wygłoszony przez prof. Macieja Kandulskiego.

Streszczenie wykładu:

Podczas wykładu zastanowimy się nad tym, czym są obiekty, którymi zajmuje się matematyka i jakie ślady w języku zostawił rozwój pojęcia liczby. Przytoczymy przykłady wskazujące na to, że „trzy” znaczyło kiedyś „bardzo dużo”. Wreszcie, powiemy co wspólnego z liczbami mają muzyka, Benjamin Franklin i Adam Mickiewicz.

Wykład „Wielomiany Jonesa węzłów i splotów”

W ramach spotkań dla licealistów z wykładowcami z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dnia 13 grudnia 2012 roku odbył się w Liceum św. Marii Magdaleny w Poznaniu wykład:

pt. „Wielomiany Jonesa węzłów i splotów”

wygłoszony przez prof. Krzysztofa Pawałowskiego.

Streszczenie wykładu:

Historia teorii węzłów i splotów to historia odkrywania i badania niezmienników ruchów Reidemeistera na węzłach i splotach. Niezmienniki te służą do wskazania, źe dane węzły, czy sploty, nie są podobnie zasupłane. Znajdują tym samym zastosowanie przy rozwiązywaniu problemów natury klasyfikacyjnej.

Wykład omawia ważny niezmiennik, wielomian Jonesa, określony dla każdego zorientowanego węzła i splotu. W szczególności podkreślone jest zastosowanie wielomianu Jonesa do oceny, czy dany węzeł, lub splot, jest równoważny ze swoim zwierciadlanym odbiciem.

Wykład „Liczby Fibonacciego”

W ramach spotkań dla licealistów z wykładowcami z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dnia 8 listopada 2012 roku odbył się w Liceum św. Marii Magdaleny w Poznaniu wykład:

pt. „Liczby Fibonacciego”

wygłoszony przez prof. Pawła Domańskiego.

Streszczenie wykładu:

Leonardo z Pizy na przełomie 12 i 13 wieku opisał ciąg liczb zwany dzisiaj ciągiem Fibonacciego. Ten fascynujący przykład ciągu rekurencyjnego przyciągał uwagę wielu matematyków i ma zadziwiające własności. Wykład poświęcony jest metodzie obliczania wyrazów ciągu i własnościom podzielności elementów ciągu.

Wykład „O tym, jak Herakles walczył z Hydrą…”

W ramach spotkań dla licealistów z wykładowcami z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dnia 30 października 2012 roku odbył się w Liceum św. Marii Magdaleny w Poznaniu wykład:

pt. „O tym, jak Herakles walczył z Hydrą, czyli o potędze i słabościach matematyki”

wygłoszony przez prof. Romana Murawskiego.

Streszczenie wykładu:

W referacie zostanie pokazany kontekst, w jakim powstały twierdzenia Goedla o niezupełności. Naszkicowane zostaną same twierdzenia i ich dowody oraz pokazane ich uogólnienia. Na koniec zostaną omówione implikacje tych twierdzeń dla podstaw i filozofii matematyki, a także dla informatyki.

Wykład „O liczbach, trójkątach, równaniach i szyfrach”

W ramach spotkań dla licealistów z wykładowcami z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dnia 15 marca 2012 roku  odbył się w Liceum św. Marii Magdaleny w Poznaniu wykład:

pt. „O liczbach, trójkątach, równaniach i szyfrach”

wygłoszony przez prof. Wojciecha Gajdę.

Streszczenie wykładu:

Opowiemy o kilku zagadnieniach, które pozostawały nierozwiązane przez wiele lat. Przy poszukiwaniu rozwiązań badający je matematycy stworzyli wiele ważnych teorii, które dały początek współczesnej algebrze, geometrii i teorii liczb.

Podczas wykładu wspomnimy historie tych poszukiwań matematycznych oraz historie z życia kilku wybitnych matematyków: Eulera, Fermata, Galois, Gaussa, Perelmana, Riemanna i Wilesa.

Do góry